Oğuz Arda Sel'in dedesinin isyanı, içimde bir yerde büyük bir boşluk oluşturdu. Ne için ve nasıl yaşıyoruz bu ülkede? Ne için ve nasıl susuyoruz bu ülkede? Acı bizim içimize düşmediği sürece sadece seyrediyoruz her şeyi. Olaylar, yıkımlar, acılar, kavgalar ve kayıplar yanımızdan öylece akıp gidiyor. Biz seyrediyoruz! Bir dedenin, babanın, annenin, kardeşin acısı diye mi bakıyoruz? Bu acı hepimizin acısı, bu isyan hepimizin isyanı neden olmuyor? O kadar çok "yeter" isyanı yükselmeye başladı ki... Ne zaman bizler de bilgisayarlarımızın başından kalkıp, "korunaklı" evlerimizden çıkıp " YETER " diyeceğiz? Yakındır. Yakındır. Yakındır.