Bir gün yolumun üzerindeki yasemin kokusunu son kez içime çekeceğim ve onun son olduğunu bilmeyeceğim. Sırf bu yüzden her gün son kezmiş gibi derin nefes alıyorum. Her gün son olabileceğinin bilincindeyim ama yine de gülümsüyorum. Artık korkuya gerek yok. Hayat işte :)